به گزارش فارس، "مؤسسه صلح آمريكا " در مقاله‌اي به قلم "جينو عبدو " مدير برنامه ايران در بنياد قرن (Century Foundation)و سردبير پايگاه خبري "اين‌سايد ايران " (www.insideiran.org) به بررسي نحوه كاربرد اينترنت در ايران پرداخته و ادعا مي‌كند: اين ابزار در ايران به عنوان وسيله‌اي در دست دولت براي مقابله با فعالان سياسي - اجتماعي و مخالفان دولت تبديل شده است.

وي در بخشي از اين مقاله نوشته است: "سرعت استفاده از اينترنت در ايران در حال افزايش است، تعداد كاربران اينترنت در ايران از كمتر از يك ميليون در سال ۲۰۰۰ به حدود ۲۸ ميليون نفر يا ۳۸ درصد از جمعيت، در سال ۲۰۰۹ افزايش يافته است.

مدير برنامه ايران در بنياد قرن افزوده است: "وبلاگ‌هاي فارسي از فعال‌ترين وبلاگ‌هاي جهان محسوب مي‌شوند، طبق اعلام "بركمن مركز مطالعاتي اينترنت و جامعه دانشگاه هاروارد " شمار وبلاگ نويسان فعال كه به طور مداوم وبلاگ‌هاي خود را به روز مي‌كنند در حدود ۶۰۰۰۰ است.

جنيو عبدو در بخش ديگري از اين مقاله سپاه پاسداران انقلاب اسلامي را مهم‌ترين بازوي دولت در كنترل و فيلترينگ اينترنت دانسته و ادعا كرده است: سيستم فيلترينگ ايران روز به روز در حال تشديد است، علاوه بر محتويات "غير اخلاقي " اينترنت، مسائل مربوط به اصلاحات سياسي، انتقاد از دولت، گزارش‌هاي مربوط به حقوق بشر، اقليت‌ها و حقوق زنان نيز فيلتر شده است.

سردبير پايگاه خبري "اين‌سايد ايران " در بخش ديگري از مقاله خود عبارت قانون اساسي مبني بر اينكه "رسانه‌ها بايد به عنوان محفلي براي برخورد سالم ايده‌هاي مختلف استفاده شوند، اما بايد به شدت از نفوذ و انتشار شيوه‌هاي تخريبي و ضد اسلامي خودداري كنند. "را محدوديت آزادي بيان از نظر قانون اساسي دانسته و نوشته است: فناوري‌هاي ارتباطي جديد مي‌تواند جامعه ايران را از محدوديت‌هاي دولتي آزادي بيان نجات دهد، اينترنت به ايرانيان اجازه داده است تا ديدگاه‌هاي خود را بيان كنند. بويژه جنبش سبز و گروه‌هاي مخالف، بوسيله فناوري‌هاي جديد با همشهريان خود را در داخل و همچنين خارج از ايران ارتباط برقرار كنند.

وي افزوده است: اينترنت به ويژه در ماه‌هاي قبل از انتخابات رياست جمهوري در۱۲ ژوئن ۲۰۰۹ و چند ماه بعد از آن براي جامعه مدني ايران بسيار حياتي بود، گروه‌هاي فعال مخالف دولت براي سازماندهي فعاليت‌ها، ابراز نارضايتي از دولت و افشاي "نقض حقوق بشر " بوسيله نيروهاي امنيتي بر اينترنت متكي بودند، فعاليت‌هاي مدني در ايران از زمان انقلاب اسلامي در سال ۱۹۷۹ تاكنون اين اندازه فراگير نبوده است.

مدير برنامه ايران در بنياد قرن در ادامه نوشته است: در ميان تمام كشورهاي خاورميانه و حوزه خليج فارس، ايران بيشترين تعداد وبلاگ نويسان را داشته و شمار كاربران اينترنت در آن بشدت رو به افزايش است، جامعه ايراني با استفاده از فناوري اينترنت براي ابراز مخالفت خود سياسي‌تر نيز شده است.

به نوشته عبدو، در حال حاضر ده‌ها هزار وبلاگ‌نويس فارسي چه در داخل و چه در خارج از كشور وجود دارند، بنا به گزارش‌هاي منتشر شده از سوي اتحاديه بين‌المللي مخابرات در مقايسه با كمتر از يك ميليون نفر در سال ۲۰۰۰، در سال ۲۰۰۹ بيش از يك سوم جمعيت ايران، ۲۸ ميليون نفر، از اينترنت استفاده كرده‌اند.

سردبير پايگاه خبري "اين‌سايد ايران " در ادامه مقاله خود آورده است: دسترسي به رسانه‌هاي آنلاين از قبيل وبلاگ‌ها، فيس‌بوك و گروه‌هاي بحث و گفت‌وگو، يك رسانه جايگزين را براي شكل‌گيري افكار عمومي در مقابله با روايت‌هاي سياسي ساختگي رسانه‌هاي دولتي بوجود آورده است، در حقيقت بعد از چين، دولت ايران در مسدود كردن، فيلترينگ اينترنت، كنترل شبكه‌هاي اجتماعي با هدف محدود كردن وبلاگ نويسان مخالف وضعيت مدني موجود از پيشرفته‌ترين فناوري روز برخوردار است.

عبدو در ادامه مقاله خود يادآور شده است: فعالان ايراني نيز در استفاده از رسانه‌هاي جديد به عنوان يك سلاح سياسي عليه دولت از توانمندي بالايي برخوردار هستند، فيس بوك در كنار وب‌سايت‌ها و تبادل ويدئو، از قبيل "يوتيوب " (YouTube.com)، يكي از ابزارهاي اصلي مخالفان در طول مبارزات انتخاباتي رياست جمهوري در بهار و تابستان سال ۲۰۰۹ و در مناقشات بعد از انتخابات ژوئن ۲۰۰۹ عنوان شد.

مدير برنامه ايران در بنياد قرن، در بخش ديگري از اين مقاله درباره وبلاگ‌هاي ايراني نوشته است: ايرانيان بيش از هر ابزار ديگر براي گسترش شبكه‌هاي اجتماعي و به خصوص در مورد گفتمان سياسي بر وبلاگ‌ها متكي هستند، حتي در يك كشور محدود مانند ايران، وبلاگ‌ها فرصت‌هاي مناسبي براي مباحث سياسي ارائه مي‌كنند.

وي مدعي شده است: از وبلاگ‌ها اغلب به عنوان اولين وسيله ارتباطي ناراضيان عليه دولت ايران اشاره شده است، اما در حقيقت اين روايت تنها بخشي از داستان است. تحليلگران شبكه‌هاي اجتماعي در مركز بركمن دانشگاه هاروارد وبلاگ نويسان را در چهار حوزه تقسيم بندي مي‌كنند:

۱- سكولار/اصلاح طلب؛ شامل مخالفان مشهوري كه اغلب در خارج از ايران زندگي مي‌كنند.
۲- محافظه‌كار/مذهبي؛ شامل وبلاگ نويسان حامي نظام و انقلاب اسلامي
۳- شعر و ادبيات فارسي؛ تاكيد بر شعر فارسي به عنوان شكل مهمي از بيان فرهنگي
۴- شبكه‌هاي مختلط؛ شامل مباحث ورزشي و بسياري از موضوعات ديگر.

عبدو مي‌افزايد: وبلاگ نويسان سكولار/اصلاح طلب رهبري بحث‌هاي جاري سياست ايران را بر عهده دارند، مانند جدايي دين و دولت در ايران و امور جاري در جهان. مركز بركمن در اين مورد مي‌گويد: "وبلاگ نويسي ايران صحنه زنده رقابت سياسي و عرصه به چالش كشيدن نظرات مربوط به ايدئولوژي حاكميت جمهوري اسلامي است. "

وي افزوده است: درصد بالايي از وبلاگ نويسان سكولار زنان هستند، جنسيت از ويژگي‌هاي جالب و قابل توجه وبلاگ‌هاي فارسي است، در حالي‌كه در ساير نقاط جهان اغلب وبلاگ نويسان مردان هستند، يكي ديگر از ويژگي قابل توجه در ميان وبلاگ نويسان سكولار و اصلاح طلب تمايل آنها به استفاده از نام واقعي خودشان است، كه آنها را در مقابل اقدامات تلافي جويانه از سوي مقامات ايران آسيب‌پذير ساخته است. اما تعداد نامشخصي از وبلاگ‌ها در خارج از ايران نوشته مي‌شوند. خوانندگان داخل ايران هنوز هم به وبلاگ‌هايي كه براي مقابله با ممنوعيت استفاده، در خارج از كشور نوشته مي‌شوند دسترسي دارند.

سانسور و فيلترينگ فني اينترنت توسط دولت‌ها در جهان رايج است

سردبير پايگاه خبري "اين‌سايد ايران " در بخش ديگري از اين مقاله به وضعيت فيلترينگ در ايران پرداخته و مي‌نويسد: سانسور و فيلترينگ فني اينترنت توسط دولت‌ها در سراسر جهان رايج است، استراتژي‌هاي كنترل اينترنت در ايران حتي از سال ۲۰۰۱، كه استفاده از اينترنت هنوز بسيار محدود بود در جريان است.

ايران به فناوري شناسايي و مسدود كردن وب‌سايت‌هاي سياسي معاند دست يافته است

عبدو در ادامه مقاله خود نوشته است: طبق اعلام خبرنگاران بدون مرز در گزارش مارس ۲۰۱۰ پس از انتخابات ژوئن سال ۲۰۰۹، مقامات دولتي سرعت اينترنت را به طور چشم‌گيري به ۵۶ كيلوبايت كاهش دادند. اين سرعت كم در مدت كوتاهي پس از انتخابات ماه ژوئن به طور چشم‌گيري از توانايي جنبش مخالفان در تحرك تظاهر كنندگان كاست، آن هم درست در زمانيكه تعداد معترضين در خيابان‌هاي تهران ۳ ميليون نفر تخمين زده مي‌شد.

وي تأكيد كرده است: ايران به فناوري شناسايي و مسدود كردن وب‌سايت‌هاي سياسي معاند دست يافته است. مانند چين، ايران با توليد بومي اين فناوري در داخل كشور از شدت وابستگي خود بر منابع غربي كاسته است، اين دستاورد براي دولتي كه استفاده از فناوري غرب را براي خود ضعف تلقي مي‌كند، بسيار حائز اهميت است. اين فناوري فيلترينگ بومي، براي جستجو در اينترنت، رديابي كلمات كليدي و لينك‌هاي وب‌سايت‌هاي ممنوع و براي رديابي موارد غير اسلامي استفاده مي‌شود.

عبدو در ادامه مقاله خود با اشاره به نقش سپاه پاسداران در كنترل نا آرامي‌هاي انتخاباتي نوشته است: در سال ۲۰۰۹، سپاه پاسداران انقلاب اسلامي "فرماندهي دفاع سايبري " را به عنوان يك اقدام مهم از سوي دولت براي مقابله با فعاليت‌هاي سياسي آنلاين تاسيس كرد، اين نهاد مسئول تحقيق در مورد آنچه كه جنايات سايبري خوانده شده و معمولاً به اتهامات فعالان يا روزنامه‌نگاران كاربر اينترنت مربوط مي‌شود، است.

وي افزوده است: همچنين سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، با نفوذ گسترده سياسي، موفق به تصويب قوانين مربوط به ممنوعيت توزيع فناوري فيلترشكن و روش‌هاي عبور از سانسور دولتي شده است. در ماه مارس ۲۰۱۰، دفتر عمومي و دادگاه انقلاب تهران اعلام كرد كه ۳۰ فرد مظنون به دست داشتن در جنگ‌هاي سايبري سازمان يافته پس از يكسري عمليات پيچيده اطلاعاتي در فناوري ارتباطات دستگير شدند، اين حركت به دنبال موجي از حملات عليه وب‌سايت‌ها و وبلاگ‌هاي ضد دولتي توسط ارتش سايبري ايران صورت پذيرفت.

مدير برنامه ايران در بنياد قرن در ادامه اين مقاله تأكيد كرده است: سپاه پاسداران انقلاب اسلامي با تشكيل "فرماندهي دفاع سايبري " در سال ۲۰۰۹، مسئول نظارت بر فعاليت‌هاي بالقوه براندازي در اينترنت است، نظارت و فيلترينگ اينترنت از طريق قانوني بوده و سوابق تمام كاربران و سايت‌هايي كه از آن ديدن مي‌كنند بايد تا ۳ ماه نگهداري شود.

سردبير اين سايد ايران در ادامه اين مقاله نوشته است: روش‌هاي كنترل و نظارت بر اينترنت شامل فيلترينگ اينترنت براي جلوگيري از دسترسي به انواع خاصي از اطلاعات با شناسايي كلمات كليدي، نام دامنه و آدرس وب‌سايت‌هايي مي‌شود كه فعاليت‌هاي آنها در جهت براندازي نظام تلقي مي‌شود.

مدير برنامه‌ ايران در بنياد قرن در پايان چنين نتيجه گيري كرده و درباره آينده اين وضعيت مي‌نويسد:

- عليرغم محدوديت‌هاي دولتي استفاده از اينترنت در ايران همچنان رو افزايش است.

- فعالان ايراني خارج از كشور براي تشويق شركت‌هاي فناوري و دولت‌ها براي توسعه فناوري‌هاي جديد براي مقابله با سانسور در حال تلاش هستند.

- برخي از اين ابزارها شامل تقويت ماهواره‌هاي فرستنده برنامه‌هاي ايراني براي مقابله با پارازيت‌هاي اخلال‌گر هستند، تا از اين طريق برنامه‌هاي اخبار فارسي از جمله بي‌بي‌سي فارسي و صداي آمريكا بتوانند به پخش برنامه‌هاي خود ادامه دهند.

- فعالان همچنين براي تسهيل در ارائه اينترنت با سرعت بالا در تلاش هستند، از آنجا كه دولت عمداً سرعت اينترنت را كاهش مي‌دهد، استفاده از ماهواره‌هاي جايگزين، به غير از ماهواره‌هاي مورد استفاده دولت، مي‌تواند امكان دسترسي به اينترنت با سرعت بالا را براي ايرانيان فراهم آورد.